نتایج این تحقیقات که در مجله علمی رشد کودک منتشر شده نشان می دهد که مجبور کردن کودکان برای اینکه سرشان از کتاب ریاضی بالا نیاورند هیچ کمکی به مهارتهای ریاضی آنها نمی کند.

کو مورایاما روانشناس محقق در دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس گفت: تحلیلها و بررسیهای انجام شده از بیش از 3500 کودک آلمانی که در کلاس پنجم در جایگاه مناسبی قرار نداشتند نشان داد که با انگیزه های بالا و استراتژیهای یادگیری موثر در کلاس هشتم به جایگاه قابل قبولی رسیدند.

وی افزود: رشد کودک در دستاوردهای مربوط به درس ریاضی به انگیزه و استراتژیهای یادگیری ارتباط دارد و بهره هوشی افراد نمی تواند تأثیر چندانی در این میان داشته باشد.

این مسئله به همان میان شگفت انگیز است که مهارتهای مادرزادی در ریاضی برای عده ای جذاب است. برخی از تحقیقات نشان می دهد که مهارتهای ریاضی در کودکان به وجود می آید و برخی دیگر نشان داده اند که فرهنگ نقش مهمی در شکل دادن به این مهارتها ایفا می کند.

برای مثال، در آزمونهای ریاضی استاندارد نمرات مردان نسبت به زنان بیشتر می شود اما این تفاوت ممکن است به اضطراب نسبت به ریاضی، تأثیرات فرهنگی و یا مسائل دیگر مرتبط شود.

در نظرسنجیهای انجام شده، مردم کشورهای شرقی تلاش را مهمترین عامل در برتری ریاضی توصیف کرده اند درحالی که مردم در کشورهای غربی اظهار می دارند که مهارتهای ریاضی ذاتی هستند.

گروه تحقیقاتی مورایاما برای کشف اینکه کدام عوامل از اهمیت بیشتری برخوردار است، وضعیت 3500 کودک را از ایالت بایرن آلمان هنگام تکمیل یک آزمایش بهره هوشی و مهارتهای آنها را در رابطه با هندسه و جبر بررسی کردند.

محققان همچنین نظرسنجیهایی از دانش آموزان تهیه کردند که طی آن انگیزه های ذاتی آنها را در رابطه با ریاضیات اندازه گیری کردند، به این ترتیب که از آنها خواستند از یک تا پنج به عبارتهایی چون " تلاش زیادی برای ریاضیات انجام می دهم، چرا که به این درس علاقمند هستم" نمره بدهند.

تعجب برانگیز نبود که در آغاز این تحقیقات کودکانی که دارای بهره هوشی بیشتر بودند، علمکرد بهتری در ریاضیات داشتند اما با تکنیکهای بهتر مطالعه و انگیزه عمکرد کودکان به طرز چشمگیری بهبود یافت.